காற்றில் மிதக்கும் சிறகு

காற்றில்
மிதந்து கொண்டிருக்கிறது சிறகொன்று

இக்காட்சியின்
அழகை கவிதையாய் பதிவு செய்திட
கவிஞன் ஒருவன் முயல்கிறான்

தலைப்பிடுகிறான்
காற்றில் மிதக்கும் சிறகென்று
எழுதி எழுதி கிழித்து எறிகிறான்

பெருமுயற்சியிலும்
அவனால் அந்த காட்சியை
அழகாக பதிவு செய்ய முடியவில்லை

வார்த்தைகளில்
அழகியல் பதிவு செய்யப்படாமல்
துன்பியலே பதிவு செய்யப்படுகிறது


பெருவெளியில்
சிறகின் தனிமையும்
பற்றிக் கொள்ள ஏதுமில்லாமல்
பதட்டமாய் காற்றின் போக்கில் அலைவதுமென
ஒரு பொருளின் துயரமே
அவனது வார்த்தைகளாய் வடிவம் பெறுகின்றன


இப்பொழுது
கவிதையை திருத்தி தலைப்பிடுகிறான்
காற்றில் அலையும் சிறகென்று

பிறகு
கவிதையை கிழித்து எறிந்து விட்டு
அவனது அறையின் இருண்ட மூலையில்
ஒளிந்து கொள்கிறான் தனிமையில்